ย้อนความระทึก Don’t Breathe ภาคแรก โหดระทึกก่อนพบภาคต่อ

ย้อนกลับไป Don’t Breathe ภาคแรก
ระทึกกว่าหนังผี ขยี้กว่าหนังโหด
เปิดตำนานการปล้นที่โจรต้องจำ
BY FEEDMYBRAIN

 ก่อน Don’t Breathe 2 จะมาวันนี้เราพาขอย้อนความทรงจำกลับไปในภาคแรก Don’t Breathe … ลมหายใจสั่งตาย ผลงานการกำกับของ Fede Alvarez ผู้กำกับ Evil Dead เล่าเรื่องราวของวัยรุ่นหญิงชาย 3 คนที่วางแผนจะปล้นบ้านของชายแก่ตาบอดที่มีข่าวลือว่าเขาซุกซ่อนเงินหลายแสนเหรียญไว้ในบ้าน ปฏิบัติการปล้นที่ดูจะเป็นของหมู ๆ กลับกลายเป็นฝันร้ายเกินบรรยาย เมื่อชายแก่ที่ว่ากลับเคี้ยวไม่ง่ายอย่างที่คิด มันคือคืนเดียวสุดกระตุกขวัญที่แค่ลมหายใจก็อาจปลิดชีพตัวเองได้ไม่รู้ตัว

 

 

Don’t Breathe ... ลมหายใจสั่งตาย เป็นหนังที่จัดการคนดูได้อยู่หมัด โดยที่ไม่ต้องมีอะไรซับซ้อนและใช้เทคนิคล้ำมากมายเลยสักนิด หนังเดินเรื่องตามโครงเรื่องอย่างที่เล่าไป แต่กลับใส่ “อารมณ์” และ “จังหวะ” ซึ่งถือเป็นสิ่งที่ชูโรงความโดดเด่นของหนังเรื่องนี้เอาไว้อย่างเต็มเปี่ยม เปลี่ยนฉากสุดธรรมดาให้กลายเป็นการบุกที่โคตรระทึกขวัญ เน้นความเสียว เน้นความวาบหัวใจกันให้ไม่เว้นแต่ละวินาที หนังจัดลำดับอารมณ์และตัดสลับภาพได้อย่างดีเยี่ยม ทำให้การปล้นครั้งนี้เหมือนกับการเดินเข้าบ้านผีสิง และเจอกับสิ่งลี้ลับอันตรายที่มาเหนือความคาดหมายอย่างเหลือเชื่อ บุกกระแทกหัวใจคนดูเป็นระยะ ๆ ไม่ให้หายใจหายคอ จนดูจบแล้วอยากถามผกก.ว่าชื่อเรื่อง Don’t Breathe (อย่าหายใจ) นี่บอกตัวละครหรือบอกคนดูกันแน่?!

นอกจากความบันเทิงขั้นสุดที่สร้างอารมณ์สุดบีบแล้ว Don’t Breathe ยังมีตัวละครที่แข็งแกร่งและสมเหตุสมผลดีมาก ทำให้ทุกครั้งที่ตัวละครทำอะไรใหม่ ๆ ก็จะเกิดสถานการณ์และเงื่อนไขให้ตัวละครต้องจัดการต่ออยู่เสมอ พล็อตของหนังเดินหน้าและพลิกตลอดเวลา ภายใต้บรรยากาศเกมส์แมวจับหนูที่ซาดิสม์สุดโต่ง ไม่มีการไว้ชีวิต เล่นกันแบบจัดหนัก เอาถึงตาย และเมื่อไหร่ก็ตามที่คนดูรู้แล้วว่าหนังเรื่องนี้มันไม่ประนีประนอมคนดูซักนิด เมื่อนั้นล่ะ คนดูก็ตกเป็นพยานนั่งดูการเอาตัวรอดจากสถานการณ์สุดสยองของตัวละครแล้ว และคนดูทำได้เพียงนั่งมองและเอาใจช่วยพวกเขาเท่านั้น และซีนการเอาตัวรอดแต่ละซีนก็ช่างคิดได้ โดยเฉพาะซีนในที่มืดที่ดูแล้วจิกเบาะรัว ๆ เสียววาบ ๆ เป็นระยะสุด ๆ ด้วย

 

 

ต้องชื่นชมและขอซูฮกกองทัพนักแสดงที่เล่นได้โคตรสมจริง และส่งการแสดงที่สุดยอดออกมาได้ในทุกฉาก ตั้งแต่ เจน เลวี่ นักแสดงสาวผู้รับบท ร็อคกี้ โจรสาวของแก๊งที่เจอกับทุกด่านสุดโหด ดวงตาของเธอเป็นกระจกสะท้อนความรู้สึกที่ดีมาก ๆ ด้วยความที่หนังเรื่องนี้เล่นกับความเงียบ ทำให้สายตาของ เจน เลวี่ นั้นเป็นกระบอกเสียงที่ตะโกนความรู้สึกออกมาได้อย่างชัดเจน และทำให้หนังสนุกมากขึ้นนั่นเอง, ดิแลน มินเน็ตต์ นักแสดงชายผู้รับบทเป็น อเล็กซ์ โจรหนุ่มตัวเนิร์ดที่ถ่ายทอดความเปราะบางออกมาให้เห็นกัน และที่ขาดไปไม่ได้ และถือเป็นที่สุดของหนังเรื่องนี้คือ สตีเฟ่น แลงก์ ผู้รับบทเป็น ชายแก่ตาบอด นั่นเอง เพราะเขาคือ “ส่วนที่ยอดเยี่ยมที่สุด” ของหนังเรื่องนี้ ทุกครั้งที่เขาขยับ ทุกครั้งที่เขาปรากฏตัวออกมา เขาเหมือนกับควักหัวใจของคนดูและค่อย ๆ บีบมันเล่นในมือ ราวกับชะตาชีวิตของคนดูก็ตกอยู่ในกำมือของเขาเช่นกัน

 

 

Don’t Breathe ไม่ใช่หนังแนวเชือดโหดที่มีแต่ภาพน่าสยดสยองและติดตาไปหลายวัน แต่หนังเรื่องนี้กลับส่ง “บรรยากาศ” แบบหนังเชือดโหดมาแทน ซึ่งหนังทำได้ขนลุกถึงรูขุมขนทีเดียว เยือกเย็นและสยองในแบบที่มนุษย์พึงกระทำกับมนุษย์ และบรรดาสถานการณ์ต่าง ๆ ก็น่ากลัวสมจริงมากทีเดียว บอกเลยว่าการดู Don’t Breathe นอกจากจะสนุกและเร้าอารมณ์ขึ้นลงตลอด 88 นาทีแล้ว หนังยังสะท้อนความจริงของสังคมได้อย่างเจ็บแสบด้วย สำหรับใครที่รอคอยเตรียมพบกับ Don’t Breathe 2 ได้ เร็วๆนี้